نفس تالاب پیرسلمان از بی‌آبی برید/«چم‌شور» نقطه‌ای کویری در اسدآباد
تاریخ انتشار: ۲۷ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۳۷۹۷۰
ایسنا/همدان رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان اسدآباد از خشک شدن کامل تالاب پیرسلمان به عنوان یکی از تالاب‌های طبیعی و زنده در استان همدان خبر داد.
مجید اسکندری در گفت‌وگو با ایسنا، افزود: متأسفانه این تالاب طبیعی از یک ماه پیش به علت کاهش نزولات جوی، تنش آبی و خشکسالی‌ها و برخی عوامل انسانی چون برداشت بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی به ویژه کشت دوم برخی از کشاورزان پیرامون تالاب خشک شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی ادامه داد: این تالاب دائمی به عنوان یکی از بزرگترین تالاب‌های همدان از فعالیت تعدادی چشمه‌های جوشان در منطقه حاصل شده بود و در فصل مهاجرت زیستگاه مناسبی را برای پرندگان مهاجر به وجود آورده بود.
اسکندری با بیان اینکه چندین سال پیش نیز تالاب پیرسلمان دچار خشکسالی کامل شد و با بارندگی‌ها مجدد احیاء و آبگیری شد و جان دوباره گرفت، تصریح کرد: به احتمال زیاد در صورت بارندگی‌ها این تالاب دوباره احیاء و به زیستگاه مناسبی برای پرندگان مهاجر و آبزیان مبدل شود.
وی در ادامه از لایروبی ۵۰ درصد تالاب پیرسلمان خبر داد و خاطرنشان کرد: مابقی لایروبی تالاب را نیز از طریق بخشداری پیرسلمان به صورت مشارکتی با استفاده از ماشین آلات این بخشداری پیگیر هستیم که انجام شود.
اسکندری همچنین با اشاره به تالاب فصلی چم‌شور اسدآباد گفت: این تالاب فصلی نیز با وسعت کل ۵۰۰ هکتار واقع در ۲۵ کیلومتری اسدآباد بوده که به علت خشکسالی چند سال اخیر و کاهش بارندگی‌ها طی چند سال گذشته آبگیری نشده و به نقطه ای کویری تبدیل شده است.
وی با بیان اینکه با اندک باد و طوفان خاک‌های فرسوده و گردوغبار از کف تالاب به سمت روستاهای منطقه چهاردولی و همچنین شهر اسدآباد بلند می‌شود، افزود: این تالاب فصلی در سال‌های گذشته زیستگاه پرندگان و جانوران بسیاری بوده و هر سال در بهار و پاییز پذیرای پرندگان مهاجر نظیر فلامینگو بوده است.
اسکندری ادامه داد: خشکسالی های مداوم، چاه های غیرمجاز و برداشت بی‌رویه کشاورزان از تالاب و چرای بی رویه دام ها را می‌توان از جمله عوامل فرسایش خاک و تخریب بستر این تالاب فصلی دانست.
به گزارش ایسنا؛ تالاب دو تا سه هکتاری پیرسلمان واقع در ۲۰ کیلومتری شهر اسدآباد در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده و به واسطه قرار گرفتن مرقد مطهر امامزاده پیرسلمان در جوار این تالاب باعث نگرش معنوی ساکنان منطقه به این تالاب شده است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانها شهرستانها تالاب پیرسلمان برداشت بی رویه آب های زیر زمینی زیستگاه پرندگان فهرست آثار ملی محیط زیست تالاب تالاب پیرسلمان تالاب فصلی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۳۷۹۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرنده‌ای که تا ارتفاع بیش از ۱۱ هزار متری پرواز می‌کند
پرندگان، موجودات منحصر به فردی هستند. بعضی از آنها بدون اینکه بال بزنند کیلومترها اوج می‌گیرند، بعضی دیگر بیش از نیم قرن زندگی می‌کنند و بعضی نیز به معنای واقعی کلمه رنگارنگ هستند.
به گزارش ایسنا، وقتی به پرنده‌ای نگاه می‌کنید که در دوردست در حال پرواز است، به این فکر کرده‌اید که تا چه ارتفاعی می‌تواند بالا برود؟
گونه‌ای که رکورد بالاترین ارتفاع پرواز را در بین تمامی پرندگان در اختیار دارد، کرکس «دال روپل» (Gyps rueppellii) است. در سال ۱۹۷۳ میلادی یک کرکس روپل با یک هواپیمای تجاری در ارتفاع ۱۱ هزار و ۳۰۰ متری بر فراز ساحل عاج در غرب آفریقا برخورد کرد.
هواپیما به‌رغم اینکه یکی از موتورهایش را از دست داد، موفق به فرود شد. اما پرنده چندان خوش‌شانس نبود و جان سالم به در نبرد. تنها چیزی که از این پرنده باقی مانده بود، پنج پر کامل و ۱۵ تکه پر کوچک‌تر بود که البته همین‌ها هم برای شناسایی گونه و تأیید اوج‌گیری باورنکردنی این پرنده کافی بودند.
این پرنده، بومی منطقه ساحل صحرا در آفریقا است و در چندین کشور از جمله زیمبابوه، سنگال و اتیوپی یافت می‌شود. طول بال‌های قدرتمند این پرندگان به بیش از دو متر می‌رسد با این وجود این کرکس‌های روپل به ندرت در پرواز از آنها استفاده می‌کنند.
در واقع این کرکس‌ها در صعود پیوسته خود به ارتفاعات بالا و برای اوج‌گیری و جستجوی طعمه، غالبا روی ستون‌های گرمایی و بالارونده جو سوار می‌شوند.
کارشناسان می‌گویند کاملاً محتمل است که رویداد ۱۹۷۳ و برخورد یک کرکس روپل با هواپیمای تجاری یک استثنا بوده باشد. در واقع دلایلی وجود دارد که چرا معمولاً پرندگان در کنار هواپیماهای مسافربری در ارتفاع بالا دیده نمی‌شوند. یکی از عمده‌ترین این دلایل به اکسیژن مربوط می‌شود.
از دیگر رقبای کرکس روپل در ارتفاعات، می‌توان به «درنای خاکستری» اشاره کرد. کارشناسان یکی از این درناها را در ارتفاع ۱۰ هزار متری به هنگام فرار از یک عقاب در کوه‌های هیمالیا ثبت کرده‌اند. یک غاز سرنواری نیز در ارتفاع ۷۳۰۰ متری در این ناحیه مشاهده شده است.
به گزارش یورونیوز، از زمان ثبت این موارد و حتی با وجود فناوری‌های مدرن ردیابی، تا کنون هیچ سابقه‌ای از نزدیک شدن یک پرنده دیگر به رکورد کرکس روپل به دست نیامده و به همین خاطر حدنصاب اوج‌گیری در آسمان همچنان در اختیار این پرنده است.
این در شرایطی است که اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت، کرکس روپل را در فهرست پرندگان در معرض خطر جدی طبقه‌بندی کرده است.
این گونه از کرکس‌ها مانند بسیاری از پرندگان مشابه آفریقایی، با خطر از دست دادن زیستگاه، شکار و کاهش دسترسی به تنها منبع غذایی خود یعنی لاشه‌ها تهدید می‌شوند.
مسمومیت حاصل از آفت‌کش‌هایی نظیر «کربوفوران» همینطور داروی دیکلوفناک نیز در کاهش جمعیت این پرندگان موثر بوده است.
دیکلوفناک معمولا به عنوان ضد التهاب در درمان‌های دامپزشکی استفاده می‌شود، اما اگر کرکس‌های روپل لاشه حیواناتی را که چنین دارویی را مصرف کرده‌اند بخورند، ممکن است تلف شوند.
این موضوع زمانی تعجب‌آور می‌شود که بدانیم کرکس‌های روپل می‌توانند بدون هیچ مشکلی گوشت آلوده به سیاه‌زخم و بوتولیسم را بخورند و هضم کنند.
انتهای پیام
افزایش ۳۵ درصدی حقوق بازنشستگان حداقل بگیر/کمترین حقوق آن ها ۱۰ میلیون تومان می شود